MARTIJN CRINS

Hij heeft wel wat weg van Henry van Loon. Vinden wij. Grappige gozer, dolle muziekjes en bizarre typetjes. Met een verhaal. Ooit won Martijn Crins alle prijzen bij Cameretten. En nu, veertien jaar later, na dingen met film, muziek, voetbalkantines, kroegen, natuurgebieden en gemoedstoestanden, speelt hij zijn eerste solo als cabaretier. In Mesthoop smijt hij zich met zichtbaar plezier in de drek van het leven. Hij speelt gitaar, zingt, acteert en vertelt. Over opgroeien in een Limburgs dorp. Je verloren voelen in de grote stad. Onbeholpen vaderschap. De Trojaanse Oorlog op de mavo. En een ode aan de anus. ‘Briljant,’ trompettert Trouw. ‘Bijzonder vermakelijk en verfijnd emotioneel,’ juicht de Theaterkrant. En Henry van Loon? Die zegt over Martijn: ‘Ga hem nú zien, over een jaar is er geen kaart meer te krijgen.’